حمله آتش‏ به اختیارها و تندروها به رئیس شورای خلیفه گری ارامنه اصفهان

گروهی از اعضای حزب‌الله اصفهان در اقدامی سازمان‌دهی شده به رئیس شورای خلیفه گری ارامنه اصفهان حمله کردند.


به گزارش «محبت نیوز» روز جمعه ۳۱ شهریور (۲۲ سپتامبر) گروهی از تندروها و آتش به اختیارهای نظام به اتومبیل حامل «وروژ درماردیروسیان» رئیس شورای خلیفه گری ارامنه اصفهان در این شهر حمله کردند.
در این حمله علاوه بر این که درماردیروسیان مجروح شد، یکی از همراهان او نیز آسیب دیدند و به اتومبیل آنها نیز آسیب زیادی وارد شد.
تلاش برای پنهان کردن این خبر ممکن نبود چون ریس شورای خلیفه‎گری ارامنه به بیمارستان منتقل شده بود و دستکم شهروندانی که در محل حادثه حضور داشتند و پرستاران و پزشکان بیمارستان از مجروحیت وی خبردار شدند تا اینکه شورای خلیفه‎گری ارامنه به طور رسمی به این حادثه واکنش کوتاهی نشان داد و در بیانیه‎ای طبق معمول با تاکید بر اینکه «در جمهوری اسلامی ایران که صلح و همزیستی مسالمت آمیز یکی از ارکان مهم آن می‌باشد» این اقدام را محکوم کرد.
در متن این بیانیه آمده بود: «اطمینان داریم که مراجع ذیصلاح هر چه سریعتر اقدامات ضروری در جهت جلوگیری از تکرار چنین حوادثی را که آرامش در کشور و امنیت شهروندان را در معرض تهدید قرار می‌دهد، به کار خواهند بست».
رسانه‌های نزدیک به رهبران ارامنه اشاره‎ای به جزییات این حمله نکردند، اما «سیپان وارتابد کچچیان» خلیفه ارامنه اصفهان در متنی کوتاه تاکید کرد که هدف از حمله «مجروح کردن رئیس شورای خلیفه گری ارامنه اصفهان» و «اخلال در آرامش و امنیت کشور» بوده است.
او اعلام کرد تحقیقاتی در حال انجام است و در آینده‎ی نزدیک ضمن آشکار نمودن جزئیات این حادثه بار دیگر آرامش را در جامعه ارامنه اصفهان برقرار خواهند کرد.
حمله‎ افراطی‌ها به دگراندیشان در اصفهان سابقه طولانی دارد. هنوز پس از سال‌ها تکلیف پرونده اسیدپاشی به صورت دختران توسط آتش به اختیارهای حکومت نتیجه‌ای نداشته است و عامل یا عاملان آن توسط قوه ‏قضاییه محاکمه نشدند.
سابقه نشان داده تندروها به مسیحیان هم تعرض کرده‌اند. دو سال پیش تعدادی از اعضای حزب‌الله اصفهان، به مقبره پروفسور پوپ ایران شناس شهیر و همسر او حمله کردند و شعارهایی بر دیوار آن نوشتند. مقبره این ایران شناس آمریکایی از سال ۱۳۴۷ خورشیدی در کنار زاینده رود و پل خواجو قرار گرفته است، اما این حمله در واکنش به وصیت دیگر ایران‌شناس شهیر آمریکایی «ریچارد فرای» بود که درخواست کرده بود در کنار زاینده رود دفن شود، اما حکومت اجازه نداد.
شایان ذکر است هیچ یک از نمایندگان اقلیت دینی در مجلس شورای اسلامی واکنشی به این حمله نشان ندادند.