ایران آبستن انقلابی دیگر؟
مهرداد درویش‌پور یکی از ویژه گی‌های بیشتر شورش‌های اجتماعی، خیزش یا انقلاب‌ها خصلت غافلگیرانه و غیر مترقبه جرقه‌های انفجاری آن است. هیچ اشاره، تحلیل و هشداری درباره خطرات نابسامانی‌های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی زمینه ساز بروز چنین شورش هایی به معنای پیش بینی وقوع رخداد هایی از این دست نیست، بلکه در بهترین حالت به فهم چرایی آن یاری می‌رساند. با این همه کمتر کشوری همچون ایران این گونه سرزمین شگفتی هاست که پی درپی همگان را غافلگیر می‌کند. آخرین نمونه آن تظاهرات چند روزه اخیر است که از شدت شگفتی آفرینی آن گویی جنبه سورئال به خود گرفته است. تظاهرات ضد حکومتی چند روز اخیر در بیش از بیست شهر ایران در اعتراض به گرانی، فساد، اختلاس، بیکاری و فقر اقتصادی به سرعت با شعارهایی سیاسی نظیر "مرگ بر خامنه ای"، "جمهوری اسلامی نمی‌خواهیم"، "استقلال، آزادی، جمهوری ایرانی" همراه شد و حکومت و اپوزیسیون را همزمان غافلگیر کرد. طننز تلخ تاریخ درآن است که درست در ۹ دی که گویی سالروز سیطره حکومت علیه "فتنه" ۸۸ بود، به زادروز مهمترین چالش سیاسی مردم علیه
